woensdag 1 december 2010

Bioscopen en publiek


Bioscopen. Zeker met deze winterse taferelen als sneeuw, gesprongen bovenleidingen, bevroren wissels, ongenadig lange files, kapotte ketels en bevroren waterleidingen, is het heerlijk vertoeven in een grote, rode stoel omgeven door warmte en verlicht door een groot beeld waarop dramatiek, actie en emotie elkaar afwisselen.

Gisteravond was het moment eindelijk daar. Nadat de laatste reguliere voorstelling op 31 januari 2007 het begin inluidde van een verbouwing, opende Carice van Houten het vernieuwde Pathe City Theater. Tijdens de verbouwing werd het theater gekrenkt door tegenslagen. Budgetten bleken niet ruim genoeg en onvoorziene hobbels als asbest vondsten zorgden voor vertraging. Na 4 jaar en met een rijke historie achter zich, sluit City het boek en begint aan een nieuw tijdperk.


In 1935 opende het City theater voor het eerst haar deuren en bood plaats aan ruim 1800 gasten. Onder de vleugels van de Maatschappij tot Exploitatie van het City Theater moest het als grootste bioscoop van het land de concurrentie aangaan met het toen toonaangevende Tuschinski. Jan Wils, die ook het Olympisch Stadion ontwierp, zette het gebouw op de architectonische kaart. Dit authentieke en kenmerkende ontwerp is in ere hersteld met de afgeronde verbouwing.

Inmiddels is Pathe de uitbater van het theater. Waar Pathe zich voorheen vooral mee kenmerkte was de matige kwaliteit van het product. Wanneer je naar de bioscoop ging moest je de vervuiling van de zalen voor lief nemen. Bepaalde groepen mensen die daar rondhingen, met van alles gooiden, bellend, schreeuwend, ronduit asociaal. Heden ten dage kun je zelfs smsen, met bioscoop, zaalnummer en reden, wanneer de orde verstoord wordt. Met het nieuwe City theater zou deze ellende geschiedenis moeten zijn. Het gaat zich richten op het grijze gebied tussen de kenmerkende bioscoop gangers. Kenmerkend aan de ene kant onder de dertig en Hollywood kaskrakers en aan de andere kant de 45 plussers die in de kleinere gelegenheden meer de art house kant op gaan. Met het geringe aantal zitplaatsen (606) verdeeld over zeven zalen, richt City zich als kleinste biscoop in het Pathe assortiment op dertigers, met een mix van Hollywood producties, filmschuur producties en gangbare art house films. De luxueuze uitgaansgelegenheid wordt aangevuld met goede wijnen, een ruime opzet van de stoelen en zonder schreeuwerige snoep en popcorn displays. In combinatie met een restaurant en casino moet het zorgen voor avondvullend programma. Ook de prijzen zijn wat opgeschroefd, met als reden dat jongeren dit een belangrijk element achten in hun bezoek. 

Met het zondag geopende DeLaMar theater, de Stadschouwburg die afgelopen jaar onder handen is genomen, waarbij ook de Melkweg is aangepakt, lijkt een verbouwing van het Leidseplein onvermijdelijk. Ik schaar me hierbij even achter Joop van den Ende die pleit voor een verblijfsplein. Zeker nu alle kunst, cultuur en vermaak zorgt voor een van de grootste culturele harten van Europa.

Overigens kun je bij een bezoek aan het Leidse ook genieten van het immer gezellige winterparadijs, inclusief ijsbaan, oliebollen, kerstbomen en glühwein.

Onder winters wuiven neem ik afscheid.


A.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten