Handschoenen Wanted

Alsof koning winter ons nog niet genoeg te pakken heeft gehad. Gister lag Amsterdam net als de rest van Nederland helemaal op z'n gat. De sneeuw zorgde voor mooie plaatjes, maar ook voor een boel vertraging en ongelukken. Zo zag de Krom Boomsloot er gistermiddag uit. Kon het ook niet laten om even twee manshoge, klassiek drie ballig vormgegeven en met houtskool, winterwortel, sjaal en muts uitgeruste sneeuwpoppen te bouwen. 

Daarbij ben ik vervolgens een handschoen verloren. Niet wetende waar ik aan begon: wat een gigantisch aanbod is er van die dingen. En dan heb ik het niet over de standaard Hema, V&D of H&M vingerwarmers, maar een scala aan leder, voeringen, modellen, kleuren, prijzen en toepassingen. Je kunt het zo gek niet bedenken, of er is een handschoen voor. 

Allereerst een van de meest bekende dames handschoenen, de Glacé lederen variant. Ontelbaar veel kleuren en de meest gangbare onder de well dressed ladies. Overigens komen deze ook in heren uitvoering, maar dan vaker gespot met het welbekende en aanzienlijk minder warme gaatjes editie. Al dan niet gedeeltelijk met stof ingezet, open handrug en optie op open knokkels. 

Ik heb besloten om wel dat tientje uit te geven aan die simpele dingen, maar ga ook zeker op zoek naar een stukje extra kwaliteit om mijn handen stijlvol, misschien wat exclusief, maar zeker lekker warm te houden. Een eerste onderzoekje leidde direct naar wat de betere kwaliteit handwarmers zou moeten zijn: Merola. Al sinds 1870 Italiaanse kwaliteit en inmiddels hofleverancier van de groten der aarde. 

Hoewel die Italiaanse stijl altijd een bepaalde elegantie lijkt mee te brengen, doet de English Gentleman daar niet voor onder. Bovendien worden deze pareltjes op maat gemaakt. Chester Jeffries mag dan 'pas' sinds 1936 operatief zijn, kennis van zaken hebben zij zeker. Een prachtige handgemaakte collectie, van klassieke motorhandschoenen tot de drie-delig-pak-waardige WPC en vliegeniers modellen als The Gauntlet.

Mocht je deze accessoire verliezen, check dan het vindhek in het Vondelpark of speur handschoenverloren.nl af. 

Overigens is voor de meer aan modegrilletjes overgeleverde lezer en wellicht Uggs drager de Woolie interessant. Zelfde materiaal, andere vorm. Tot slot voor de kou

Warme hand.

A.

HEMA 2.0

Een sterk assortiment en een superpositief merkbeeld maakt HEMA voor mij al jarenlang één van de belangrijkste winkels in ons kikkerlandje. Dit soort reclames draagt daar voor het oer-Hollandse gevoel nog eens flink aan bij...

We moeten niet vergeten dat achter HEMA een onnoemlijk grote marketingmachine actief is. Ik weet me nog goed te herinneren dat het echt een ingekakt en oubollig merk geworden was.

Tenminste, zo groeide ik ermee op. Naar de HEMA ging ik alleen met opa en oma.

Het moet ergens begin jaren '90 geweest zijn dat de HEMA begon om te klimmen uit dit treurige dieptepunt. De 'Hollandsche Eenheidprijzen Maatschappij Amsterdam' schrijft vanaf 1985 jaarlijkse designwedstrijden uit en ik denk dan ook dat daar een groot aandeel van de 'opkomst' uit te verklaren is. Het heeft de winkelketen langzaam maar zeker een 'hippig' imago gegeven. Ze hebben er alles en over het algemeen ziet het er leuk en vrolijk uit. Potten, pannen,

kinderspeelgoed en bandenplaksetjes. De HEMA is een (inmiddels) 21e eeuwse Winkel van Sinkel geworden.

Dat het bestuur niet op zijn lauweren rust blijkt uit het feit dat men ook de afgelopen jaren innovatie van concept an sich prioriteit heeft gegeven. Het in 2007 door Lion Capital overgenomen concern lijkt 'food' steeds belangrijker te gaan vinden. Buiten de (op z'n tijd) voortreffelijke 'halve warme' worst, is een significant van veel filialen inmiddels uitgebreid met kleine supermarktgedeeltes, waar je sinds kort ook terecht kan voor verse groente en vruchten.

Verder heeft de HEMA de afgelopen periode verschillende POP-UP stores geopend. Zo liep ik zelf een maandje geleden op de Haarlemmerstraat tegen een HEMA Sinterklaas Winkel aan, die inmiddels omgebouwd is tot een Kerstvariant. Dat het assortiment uitsluitend op de feestdagen is aangepast is overbodig om te melden. Via internet kwam ik er ook nog eens achter dat ze midden in Londen met de Sinterklaaswinkel hetzelfde hadden gedaan. Zo zat de Goedheiligman ineens tussen de rode dubbeldekkers op zijn witte schimmel. Doel van dit initiatief was om de Britten kennis te laten maken met een 'andere feestdag'. Overigens bleven de Pieten verdacht wit...

Uiteraard is de HEMA ook online goed op alle ontwikkelingen ingesprongen. Met een goede, overzichtelijk website (en webshop) stralen ze de merkwaarden uit en bieden ze al jaren een fijne online service. Zij hebben snel, slim en correct ingesprongen op de vraag naar het online bestellen van foto's. Zo goed zelfs dat ze hierin een gigantische marktaandeel hebben weten te pakken [in 2007 waren ze zelfs marktleider - recentere gegevens kan ik niet vinden]. Daar hebben de gespecialiseerde fotowinkels mooi liggen slapen. Al zal dat geen verrassing zijn.

En jahoor, er wordt vanuit het hoofdkantoor in onze hoofdstad ook actief getwittert. De pagina op Facebook heeft wat minder aandacht gekregen... Online was er overigens wel flinke aandacht voor een initiatief van het Amsterdamse kantoor Mediamatic. Zij lanceerden in de zomer van

2007 het concept 'EL HEMA'. Om de bedenkers te quoten: 'EL HEMA behandelt vrij en nieuwsgierig de vraag of er een Arabische HEMA kan bestaan. Niet expliciet een Islamitische

HEMA, maar eentje die de Arabisch-Nederlandse culturele uitwisseling bevordert'. Overigens was het bestuur van

de HEMA, dat niets met het idee van doen zou hebben, hier aanvankelijk niet zo over te spreken... De vraag is of die dreigementen oprecht waren of alleen werden geuit om meer publiciteit te genereren. Een aantal weken later zaten de HEMA'ers vrolijk in de jury van de EL HEMA-ontwerpwedstrijd.

Een kleine domper op de feestvreugde zijn de verhalen die het afgelopen jaar verschenen over de slonzige uitstraling in de winkel en van het personeel. Er leek intern heel wat mis te zijn, maar die kritiek is uiteindelijk redelijk geluidloos doodgebloed. Weinig aan de hand kan ik alleen maar concluderen.

Eens even kijken of ik ergens nog een piek kan kopen. Bij de HEMA natuurlijk...

M.

Virale Cupcakes

Een interessant vraagstuk: in hoeverre zijn marketing campagnes gepland en in hoeverre ontstaan marketing campagnes spontaan? Misschien kan ik dit onderwerp het best illustreren met een recent voorbeeld. Begin deze week kwam ik dit filmpje tegen via het Nrc Next blog.

En gekeken? Op zich niets mis mee: cupcakes die worden overgoten met vloeibare chocolade en samen een hip-hop nummer zingen. Leuk, duidelijk en grappig, toch? Echter, veel Amerikaanse kijkers van het filmpje vonden de reclame racistisch: de lippen in combinatie met de kleur van de chocolade zou refereren naar de zwarte medemens. Daarnaast kwam er nog het feit bij dat ze een hip-hop nummer zongen, iets wat natuurlijk extreem rolbevestigend was voor deze bevolkingsgroep (!?).

Een kleine greep uit de boze reacties (via Motherjones):

• "I am appalled that there seems to be not one single marketing staffer at Duncan Hines/Pinnacle Food Groups with any awareness of the legacy of US minstrelsy and racism that is inextricable from the dark brown, red-lipped, googly eyed characters" depicted in the video''
• ''Do I really need to break down why Blackface cupcakes are racist? I sincerely hope this commercial is fake, because if not, it represents a direct attack on Black people."

Het resultaat: Duncan bezweek onder de druk en haalde het filmpje van hun website. Natuurlijk, zoals dat gaat op het Internet, werd het filmpje de volgende dag direct op Youtube geplaatst, dit keer met een iets andere titel, namelijk: ‘Duncan Hines Hip Hop Cupcakes Being Considered Racist!‘.

Mijn vraag is nu: zijn dit soort publieksacties nadelig voor het merk. Ik betoog van niet: het filmpje is inmiddels ruim 13.000 bekeken in een paar dagen. Ter vergelijking: toen de reclame te zien was op de merkwebsite was het in een halve maand zo'n 19.000 keer bekeken. One way or the other, de marketeer heeft zijn doel bereikt. Ook hoeft het merk niet bang te zijn dat het wordt geassocieerd met racistische denkbeelden. Op diverse fora of blogs wordt het voor de cupcakefabrikant opgenomen.

Noem me een complotdenker, maar ik vraag me serieus weleens af in hoeverre deze hypes ‘gepland’ zijn door het merk zelf. Iemand noemt het racistisch, clipje wordt van website gehaald en weer op Youtube geplaatst en Voila we hebben een viral marketing campaign. Ik zie het al helemaal zo voor me staan in het marketingplan…

Natuurlijk is het een grote gok voor merken om dit te doen: 1) de negatieve connotaties kunnen aan het merk blijven ‘plakken’ en 2) als iemand achter het complot komt ben je nog verder van huis…. Of niet? Je zou zelfs daaruit weer een nieuwe virale campagne geboren kunnen laten worden. There is no such thing as bad publicity, right? Van 19.000 hits in een halve maand via de merkwebsite, naar 13.000 hits in 1 dag via Youtube. Ik denk dat dit de natte droom van elke marketeer is…

L.

Snoepgoed en gadgets

Zo rond de kerstdagen lijk je alles, van lege pakken melk tot luxueuze auto's te kunnen verkopen aan iedereen. De Miljonair Fair, ook zoiets waar bekend en bekeken Nederland vakkundig gratis Champoepel achterover gooit en mondjesmaat geld uitgeeft. Iedereen in mijn omgeving, waarvan voor zover ik weet 99% geen groot kapitaalhouder is, lijkt gratis kaarten te hebben gekregen bij een pakje boter of iets dergelijks.

Er zijn ook leuke dingen te doen en te zien. Want deze zelfde tijd van het jaar lijken ook kunstenaars, producenten en organisatoren nog even alles uit de kast te trekken voor het nieuwe jaar ingeluid wordt. Hierbij wat tips. Wat eye candy van Dr. Dre: Kush. Enige maanden geleden verbrak hij de radiostilte met zijn Beats by Dre headphones. Onze vriend Dre is 10 jaar afwezig geweest en dat is hem aan te zien. Niet bepaald een jonge god meer. Zijn clip daarentegen, die hij samen met Snoep Hondje Hond (Snoop Dogg, red.) en "Vocoder" Akon is in het zogenaamde Bullet Time effect heeft opgenomen heeft daar allerminst onder te lijden. Zeer geslaagd.

Bright zoekt op allerlei media vlakken het laatste, hipste en vernieuwendste op het gebied van (digitale) technologie, design, architectuur, wetenschap, kunst en media. Morgen, 16 december, organiseren zij de laatste Bright Night van het jaar in Pakhuis de Zwijger. Allerlei gadgets, van MacBook Air tot Xbox Kinect, tablets en andere speeltjes worden gedemonstreerd en kun je zelf uitproberen. Toegang is gratis en het begint om 20:00.

Tot slot alvast een weekendtip. Zondag lijkt het een dag vol sneeuw te worden, ultiem weer voor de kerstgedachte. Op de Albert Cuyp staat daarom de markt bij wijze van uitzondering ook op de dag des Heren. Onder het genot van extra kerstkraampjes, koek en zopie en meer feestelijkheden en lekkernijen, kun je jezelf van 10:00 tot 17:00 versmaden aan alles wat de kerstmarkt te bieden heeft. 

Mocht je overigens niets te doen hebben en je Facebook even wil pimpen: hier staat hoe je dat doet en hieronder zie je het resultaat. Overigens heb ik het zelf ook gedaan en er waren niet heel veel mensen die het op viel.

Tot zover eye candy.

A.

Cool Magazine Alert . Monocle

Als tijdschriftenliefhebber heb ik het altijd lastig gevonden om een zo compleet mogelijk magazine vinden dat - ook voor mannen - een balans weet te vinden tussen maatschappelijke vraagstukken en totaal onbelangrijk gewemel over design en mode. Een intellectuele, maar vooral ook een relativerende en vrolijke inslag is een must. Gelukkig werd Tyler Brulé in 1968 geboren. In 2007 stichtte hij mijn lijfblad: MONOCLE.

Midden jaren negentig startte Brulé zijn tijdschriftencarrière met het oprichten van Wallpaper*,

een blad dat zich toen nog richtte op stijl en mode in het algemeen. Inmiddels heeft interieur en architectuur daar al jaren de overhand. In 2003 had Brulé, die toen al sinds 1997 editorial editor was na een overname door Time Warner, het wel gehad met zijn bewerkte geesteskind. Hij verliet het nest en ging zich langzaam maar zeker richten op iets waar hij echt weer zijn eigen gezicht kon laten zien. Resulterend in MONOCLE.

MONOCLE is een bijna maandelijks uitgegeven blad dat zich richt op alle facetten van het leven. Steeds met andere onderwerpen, maar iedere uitgave kent een opbouw met de vijf eerste letters van het alfabet, die elk weer een bepaalde categorie beschrijven:

* A: Affairs - de politieke inslag;

* B: Business - de financieel-economische inslag;

* C: Culture - de culturele inslag;

* D: Design - de inslag van mode, interieur, etc.

* E: Edits - overige inslagen ;)

Met kantoren in Londen, Zürich, New York en Tokia mag MONOCLE zich zonder moeite rekenen tot internationaal gelezen bladen. Schrijvers zijn vaak tevens werkzaam bij 'eersteklas' mediabedrijven als de BBC en The New York Times. Éénmaal per jaar bundelen ze tevens hun krachten om een lijst op te stellen van 'most livable cities in the world'. Daarbij worden onder andere veiligheid, openbaar vervoer, klimaat en gezondsheidszorg in ogenschouw genomen. Dit jaar was München de even onverwachte als gelukkige winnaar. Amsterdam heeft zijn debuut in de top10 nog niet gemaakt...

Wat ik als een absolute pre zie is de bijna kinderlijke vormgeving van het blad. De chaotische maar tegelijkertijd zeer overzichtelijke indeling van teksten worden afgewisseld met geweldige tekeningen van illustrators als Adrian Johnson en Takashi Kuwahara.

Het succes van MONOCLE blijkt tevens uit het grote aantal samenwerkingen met bijzondere merken. Zo werden samen met Gitman Bros. hemden ontwikkeld, maakte MONOCLE met Woolrich een mooi jack en zijn er ook al verschillende cd's uitgebracht. Kers op de taart is de komst van real-life MONOCLE-shops in (inmiddels) Londen, New York, Los Angeles, Hong Kong en Tokyo. In deze mini-winkeltjes wordt een zo groot mogelijk assortiment van de samenwerkingen aangeboden. Zo blijkt maar eens dat

De website is uitermate plezierig. Meer dan regelmatige columns van verschillende handen wisselen af met goede achtergrondinformatie over interessante onderwerpen. En ook de webshop is dus zeker een bezoekje waard. Tevens kun je hier de wekelijkse radioshows live luisteren. Iedere zondagochtend moet je even een uurtje inruimen voor The Monocle Weekly, waarin Brulé samen met onder andere Andrew Tuck (gewéldig accent!) gasten uitnodigt en van alles bespreekt. Van zinnig tot onzinnig. Op een vrolijke manier. En dat is MONOCLE.

MONOCLE is te koop bij de betere boekhandel, maar bijvoorbeeld ook bij De Bijenkorf.

M.

Service van de toekomst?

A. heeft dit onderwerp maar wat vaak aangehaald in zijn blogposts: de service in de meeste restaurants en cafe's in Amsterdam, een paar uitzonderingen daargelaten, is ronduit belabberd. Slecht luisterende bediening, bijdehandte gast- heer of dame, fouten met de rekening.... Iedereen die uitgaat in Amsterdam heeft wel eens zo'n situatie meegemaakt.

Een net geopend restaurant in China biedt de oplossing voor deze serviceproblemen: robots. Dit restaurant speelt in op de steeds groter wordende vraag naar goede service en heeft zes vrouwelijke robots in 'dienst genomen'. Samen kunnen deze Iron Ladies een capaciteit van 100 eters aan, verdeeld over 500 vierkante meter.  De keuken wordt overigens wel gerund door koks van vlees en bloed, het zal nog wel een paar jaar duren voordat robots ook smaken van elkaar kunnen onderscheiden.

'Welcome to the future'

Is dit een mooie publiciteitsstunt van het Chinese restaurant of zal dit daadwerkelijke een verbetering van de service betekenen? En hoeveel verschillende scenarios beheersen deze robots eigenlijk? Is er bijvoorbeeld een knopje 'vlieg in de soep'? Ik weet het niet hoor, ik prefereer denk ik toch de human touch wanneer ik aan het eten ben, de servicefoutjes neem ik dan wel voor lief...

L.

Het hele bericht vind je op mijn favoriete tech-blog Wired