Jay Kay en de mannen tellen er inmiddels zeven. Zeven albums. Op de meest recente hebben we 5 jaar moeten wachten. The British Rebel Kid zei ooit te stoppen op het moment dat hij een wereldwijd best selling dance hit maakt. Seven Days In Sunny June was een wereldhit, maar de feel good song redde het niet op de dansvloer.De laatste werken van Jamiroquai staan op Rock Dust Light Star, wederom een wat zwevende titel waar je zo op het eerste oog niks mee kan.
Wat betreft de rare, bij voorkeur pluche, hoofddeksel minnende artiest zijn er twee bewegingen te herkennen. You either love him or you hate him. Geen gulden middenweg van mensen die het wel af en toe kunnen waarderen. Ondergetekende schaart zich tussen de liefhebbers. Laatst nog een felle discussie met een collega moeten voeren, die bij het horen van de eerst klanken direct kreten als huisvrouw, soulpijp, Norah Jones en last but not least herhalingsdeskundige door de kamer slingerde.
Een veel gehoord commentaar, ook bij deze plaat, is dat het funky bandje steeds hetzelfde doet, alleen met andere lyrics. Natuurlijk, het is een herkenbaar, lekker jazzy, funky en wat soul invloeden. Zo heeft iedere artiest zijn eigen stijl. Ik zeik Mozart toch ook niet af omdat de man alleen maar klassiek heeft gemaakt? Of de Rolling Stones vanwege al die rock? Overigens staat White Knuckle Ride sinds gister op nummer 1 in Nederland. Het is voor het eerst in de geschiedenis van de band dat een plaat van Jamiroquai de Hollandse hitlijsten aanvoert.
Rock Dust Light Star is geen zware kost. Wel zwoel en vol. Tegenstrijdig misschien, toch voor een heel breed publiek. Er zitten disco knallers bij als Smoke and Mirrors. White Knuckle Ride hobbelt lekker richting lounge, waar Two Completely Different Things een vintage feeling geeft met een typische triangel op de achtergrond. Blue Skies is weer lekker easy en Goodbye to My Dancer lijkt soms wat reggae te laten doorschemeren. Je zou kunnen zeggen dat hij trouw blijft aan zijn fans, maar ook een nieuwe groep aanspreekt. Ja, wel typisch Jamiroquai stijl, feel good, maar verre van een kopie.
Al met al uitstekend voor in de platencollectie. Nu we richting winter gaan alweer een zonnig vooruitzicht! 's Avonds op het terras, drankje erbij en dit is je muzikale sausje ter verfrissing, wie weet gaan straks de voetjes van de vloer op de vibes van de King of Funk.
A.
Wat betreft de rare, bij voorkeur pluche, hoofddeksel minnende artiest zijn er twee bewegingen te herkennen. You either love him or you hate him. Geen gulden middenweg van mensen die het wel af en toe kunnen waarderen. Ondergetekende schaart zich tussen de liefhebbers. Laatst nog een felle discussie met een collega moeten voeren, die bij het horen van de eerst klanken direct kreten als huisvrouw, soulpijp, Norah Jones en last but not least herhalingsdeskundige door de kamer slingerde.
Een veel gehoord commentaar, ook bij deze plaat, is dat het funky bandje steeds hetzelfde doet, alleen met andere lyrics. Natuurlijk, het is een herkenbaar, lekker jazzy, funky en wat soul invloeden. Zo heeft iedere artiest zijn eigen stijl. Ik zeik Mozart toch ook niet af omdat de man alleen maar klassiek heeft gemaakt? Of de Rolling Stones vanwege al die rock? Overigens staat White Knuckle Ride sinds gister op nummer 1 in Nederland. Het is voor het eerst in de geschiedenis van de band dat een plaat van Jamiroquai de Hollandse hitlijsten aanvoert.
Rock Dust Light Star is geen zware kost. Wel zwoel en vol. Tegenstrijdig misschien, toch voor een heel breed publiek. Er zitten disco knallers bij als Smoke and Mirrors. White Knuckle Ride hobbelt lekker richting lounge, waar Two Completely Different Things een vintage feeling geeft met een typische triangel op de achtergrond. Blue Skies is weer lekker easy en Goodbye to My Dancer lijkt soms wat reggae te laten doorschemeren. Je zou kunnen zeggen dat hij trouw blijft aan zijn fans, maar ook een nieuwe groep aanspreekt. Ja, wel typisch Jamiroquai stijl, feel good, maar verre van een kopie.Al met al uitstekend voor in de platencollectie. Nu we richting winter gaan alweer een zonnig vooruitzicht! 's Avonds op het terras, drankje erbij en dit is je muzikale sausje ter verfrissing, wie weet gaan straks de voetjes van de vloer op de vibes van de King of Funk.
A.
.jpg)
'Je hebt van die winkels' zal voor mij een terugkerende posttypering zijn. En ik nodig ook A. en LJ. uit om over dit soort winkels regelmatig informatie uit de doeken te doen. Dan heb ik het over winkeltjes met een bijzondere staat van dienst. Omdat ze mooie producten verkopen, bijzondere producten ook en vaak niet op de meest gangbare plekken gepositioneerd zijn.
