Music matters

Back in the day kraakte het ouderwets lekker als er een weer eens een grammofoonplaat op de platenspeler werd geplaatst. Wanneer tegenwoordig een vintage geluidje aan het begin van een clip of plaat wordt toegevoegd, kun je er donder op zeggen dat je eerst het landen van de naald op de zwarte vinyl schijf hoort, alvorens het gekraak overgaat in de eerste tonen. Deze 12 inch nostalgie lijkt, nu de meeste DJ's die tot enige tijd geleden nog vooral met vinyl draaide, maar overstappen op laptops, vrijwel vergane glorie. Hoewel er nog steeds liefhebbers zijn, platenspelers verkocht worden en zelfs nieuwe LP's vervaardigd, ontwikkelt ook de muziekindustrie zich in rap tempo. 

Eerder noemde we al Kickstarter en Sellaband, die het crowdsourcing principe hanteren. Dit is echter puur de muziekindustrie die op de schop gaat. Alle randzaken, zoals het uitzenden, kopen, downloaden en mediadragers, zijn aan minstens net zo veel verandering onderhevig. De lieflijk korrelige AM en zuiverder FM zenders die nog steeds volop in gebruik zijn, lijken langzaam terrein in te leveren. Het is niet voor niets dat je tegenwoordig alle zenders online kunt luisteren. Verder nog dat de websites van de radiozenders zelf, gaat bijvoorbeeld Nederland.fm, die een overzicht biedt van zenders. Niet alleen in Nederland, maar ook België, Spanje, Zweden en zelfs India.fm zijn inmiddels beschikbaar. Overigens ook via iPhone. 

Een andere toepassing is Spotify. Deze applicatie biedt een scala aan muziek, laat je afspeellijsten maken en delen, kan muziek aanraden aan de hand van je smaak, tracks offline afspelen, heeft een gratis en twee betaalde versies en ook beschikbaar op mobiel. Wanneer je je abonneert op afspeellijsten van anderen, kom je aardig in de buurt van het idee achter radiozenders, zij het zonder klets- en reclamebreaks (bij de betaalde versies). Misschien is dat dan weer de kracht van de radio. Naast het muzikale ook het informatieve aspect, of het stukje entertainment wat hier vaak aan gekoppeld is. 

Online gaat het helemaal als een trein. Last.fm is zo'n voorbeeld. Of het Neerlandse bodem afkomstige 22tracks. Sinds ruim een jaar kun je hier op genre selecteren, waarna er een lijst van 22 nummers, geselecteerd en regelmatig ververst door professionals uit de muziekwereld, voor je klaar staat. Scheelt ons weer uitzoeken wat de hot tracks op world, jazz of latin zijn. Nog zo'n pareltje van Nederlandse bodem en sinds een maand of 4 beschikbaar, is shuffler.fm. De makers van het compleet mislukte Twones lijken een succesvoller concept te hebben ontwikkeld. Je kiest ook hier een genre en vervolgens komen er allerlei nummers voorbij van verschillende muziekblogs. Op den duur zullen reclame, premium accounts en koppelingen met andere toepassingen geld moeten genereren. Eigenlijk een online Spotify. 

L.'s liefdevolle blik op Concerto dreef me naar mijn platenverzameling. Het stukje infotainment wat op de achtergrond uit de radio komt, zal weldra plaats maken voor de volle klanken van een CD. In mijn beleving kan zelfs het Sonos systeem nog niet aan de kwaliteit van een LP/CD voldoen. Wanneer ik op play druk en het boekje voorzichtig uit de jewel case wurmel, klinken de eerste tonen. Misschien zijn de verzamelaars en kopers van de ronde muziekdragers een uitstervend ras of staan ze volgens boze tongen niet open voor ontwikkeling, het warme gevoel na aanschaf van het schijfje en het bijna niet kunnen wachten om het nieuwe album aan te zetten wanneer je je op de fiets door de kou naar huis snelt. Daar kan geen download tegen op. 

A.

Donde esta el doping?

Morgen is het alweer vijf maanden geleden dat WIJ de finale van het WK Voetbal verloren. Er waren wel ruim 120 minuten en een blunderende scheidsrechter (en Robben...) voor nodig, maar Spanje won. Het is vierenhalve maand geleden dat 'El Pistolero', Contador, uit de wielen van twee Schleckjes, een Gesink en een oude Amerikaan wist weg te rijden en zo voor de zoveelste maal de Tour de France op zijn naam wist te schrijven. En op 14 april van dit jaar moesten de iele armpjes van De Bakker het weer eens afleggen tegen de zongebruinde grijparmen van Nadal. Een Spanjaard.

Gelukkig blijkt nu hoe dat allemaal kon gebeuren, want de Spaanse autoriteiten geloofden er natuurlijk zelf ook al lang niets meer van. Gisteren was, in navolging van Operacion Peurto, dan ook de grootse aftrap van Operación Galgo, waarbij er invallen waren bij, nouja, een hoop Spanjaarden. Feit is dat de autoriteiten zich op dit moment nog vooral richten op de slechteriken binnen de atletiek. De aanhouding van Cesar Perez, coach van Steeple wereldkampioene (2009) Marta Dominguez, zegt genoeg. De Nederlandse atlete Adrienne Herzog zit ook lekker dicht bij het vuur, want ook haar begeleider is voorlopig meegenomen.

Operación Puerto, waar ik hiervoor naar verwijs, begon in mei 2006 en is nog lang niet afgerond. De arrestaties van met name Manolo Saiz en Eufemiano Fuentes (de ware hoofdrolspeler) leidden tot een berg aan bloedzakjes, leugenachtige sportbazen en nieuwe vragen. Grote sponsoren in het wielrennen stapten (vroeger of later) op en wielerhelden als Basso, Ullrich en Mancebo vielen genadeloos hard van hun troon. Overigens staan veel renners nog steeds onder ernstige verdenkingen van zowel Spaanse Justitie als de internationale wieleruni, UCI. Hoewel er volgens de mensen achter deze jacht geen voetballers in de verdachtenhoek zitten, wordt daar in de wandelgangen toch veel over gesproken. Net als over tennisser Nadal trouwens.

Het feit dat na de wielersport ook de atletiek meer en meer onder een vergrootglas komt te liggen als het gaat om dopinggebruik is een geruststellend teken voor de eerlijke sporter. Het lijkt een begin te zijn van een zich sluitend web rondom gebruikers en verstrekkers. En dus niet alleen binnen die twee takken van sport, want steeds meer stemmen spreken over voetballers, hockeyers, autoracers en zelfs jockeys. De hele sport lijkt aan de dope. Natuurlijk ben ik partijdig en bijna paranoia, maar toch lijkt dit web zich in Spanje te bevinden...

Ik roep dan ook op tot een boycot van deze Spaanse Armada! Trek die Franco-poster van de muur, cancel die reis naar Salou, laat je paella koud worden en steek die Picasso in de fik! Dat zal ze leren...

M.

PS: niet vertellen aan Rik van der Boog...

Een genot voor het oog: Cool Blog Alerts

Wederom een Cool Blog Alert op deze druilerige donderdag. Kruip vanavond lekker onder de wol en surf naar deze twee Coole Blogs, ik durf te wedden dat je er wel een paar uurtjes zoet mee bent...

Een school vissen in Indonesie, via Fubiz.net

Allereerst het creatieve blog Fubiz.net. Dit van oorsprong Franse blog noemt zich jou 'daily dose of inspriration' waar inspiration net zo goed vervangen kan worden door 'imagination' of 'exploration'. Fotoreportage's, opvallende reclame-uitingen, architectuur of videoclips, you name it! Fubiz is een visueel aantrekkelijke website met een onuitputtelijke bron aan 'eye candy'. Verbaas je bijvoorbeeld over de schoonheid van de onderwaterwereld in deze blogpost:  Best Underwater Photography 2010. Je zou bijna denken dat het gephotoshopped is, toch? Of wat krijg je als je modellen een zonnebril laat dragen en ze in een (kunstmatige) stortbui zet?

Regen & Zonnebrillen, via Fubiz.net

Het tweede Cool Blog Alert betreft het fotoblog van de New York Times, LENS. Een vaak gehoorde uitdrukking is: 'een beeld zegt meer dan 1000 woorden'. Op deze website vindt de belichaming van deze uitdrukking plaats. Niets voor niets luidt de subtitel: photography, video and visual journalism. 

Natuurlijk vindt je hier actuele foto's, zie bijvoorbeeld de shoot over de arrestatie van Julian Assange in Engeland. Maar ook achtergrondverhalen worden behandeld en met fraaie beelden 'verteld'. Andere foto's zijn minder nieuwswaardig, maar zijn grapjes of uitprobeersels van een fotograaf. Librado Romero legt in onderstaande foto een mooie link tussen heden en verleden.  

Librado Romera, NY Times

Overigens is deze website zelf een waar kunststukje. Mooie lay-out met veel dynamiek. Ook is er lang nagedacht over het gebruiksgemak van de bezoeker. Scrollen is nauwelijk meer nodig, alles vliegt met een simpele muisklik aan je gezichtsveld voorbij.

Ik hoop dat jullie er net zo van gaan genieten als ik de afgelopen maanden al doe. Mocht je iets interessant tegenkomen? Plaats het in de comments of mail de link naar info@coolesoep.nl

L.

Groen Clubben

Nadat het Sinterklaasweekend al in het teken stond van de commerciële uitbuiting van het gezond leven concept, liep ik tegen een aantal andere, niet alleen groene, zaken aan, met name in het uitgaanscircuit. Ook daar lijkt het duurzaam ondernemen te zijn aangekomen.

In 2005 zette Enviu een eerste stap in de richting van het zo verantwoord mogelijk omgaan met energie in een discotheek. De immense hoeveelheid energie die daar namelijk verbruikt wordt voor alle licht, geluid en visualisaties kan minder, aldus Enviu. Het principe komt neer op een dansvloer waarin veren zitten die energie opwekken middels de bewegingen van de bezoekers. Nu moet je niet denken dat je met z'n alle een discotheek even laat draaien, maar reken op een 5 à 10 watt per avond per persoon. Een goed begin om op verder te borduren.

Onlangs werd Club AIR uitgeroepen tot meest milieubewuste club van Amsterdam. Zo zijn de vloeren vervaardigd uit vermalen autobanden en werken de toiletten waterbesparend door middel van een systeem wat vergelijkbaar is met dat in een vliegtuig. Ook komt alle drank uit leidingen, water uit de kraan en gebruiken ze groene stroom. Dit zijn allemaal prachtige initiatieven, maar zijn hier en daar geen kritische noten te plaatsen?

Allereerst heb ik het idee dat het de gemiddelde bezoeker vrij weinig kan schelen of hij staat te feesten onder het genot van een met groene stroom voorziene discolamp. Daarnaast zijn deze lampen makkelijk te vervangen door LED verlichting, die naast het voordeel van minder energieverbruik (de zuinigste bespaart 85%), alle verschillende kleuren kunnen aannemen en geen warmte afstoten, waar normale lampen hier soms wel 50% van hun energie voor gebruiken.

Ten tweede moet de uitbater een afweging maken tussen kwaliteit en duurzaamheid. Als die post mix drankjes zijn niet binnen te houden. Een flesje fris blijft gewoon echt lekkerder. En wijn uit een tapsysteem? No thanks. Al is het maar vanwege het idee. Ook het water, waar je per glas €1,50 voor betaald is gewoon kraanwater. Het gaat dan wel door een filter en een deel van de opbrengst naar de VN, er zal in ieder geval niet op ingeleverd worden. Schenk dat tenminste het glas goed vol en bovendien: water is water, gewoon gratis, stukje service. Te meer vanwege de prijzen voor fris en bier, respectievelijk €2,30 en €2,50. Tot slot zou het mooi zijn als de horeca eens gaat kijken naar meer dan slechts de zaken die direct aanwijsbaar en, mits goed gecommuniceerd, te ervaren zijn door de gasten. Ter illustratie: de Melkweg spuit net als veel andere zaken wel 7 dagen per week rondom het pand de straat schoon met een brandslang. En lekker met zijn drieën staan kijken. Geef €50 uit aan drie goede bezems, ook fairtrade te verkrijgen, dan spaar je pas het milieu. (ver)Bouwen kan met gerecycled materiaal, spoelen met regenwater en schoonmaken ook een stuk milieubewuster.

Tot zover mijn relaas. Probeer eens wat verder te kijken dan je neus lang is, met name als ondernemer en niet alles zo te verpakken dat het duurzaam lijkt, maar ook zelf eens kritisch af te wegen of het slechts een deel naar buiten is wat je groen doet, of dat de gehele organisatie er mee bezig is. Begrijp me niet verkeerd, uitstekend dat clubs zoals AIR dit soort zaken serieus neemt, maar in mijn ogen is het vaak nèt niet.

Voorlopig blijft Coole Soep weer even vrij van groen geneuzel.

A.

Vermoordt Cantona de banken..?

Eric Cantona zouden we tegenwoordig kunnen kennen als acteur in bijvoorbeeld 'Looking for Eric', waarin hij zichzelf speelt. Zijn faam bouwde hij echter op als creatieve voetballer bij Manchester United en het Franse Elftal in de jaren '90. Ohja, zijn kostje was gekocht toen hij in het seizoen '94/'95 een kritische Crystal Palace-supporter met een flying kick vanaf het veld voor zijn bakkes schopte.

Toch kunnen we Cantona, altijd met het kraagje omhoog, bestempelen als een maatschappelijk bijzonder geëngageerd persoon. Iemand die zich altijd heeft bezig gehouden met de maatschappelijke rol van en rond het voetbal. Hij zette zich in voor het beach soccer, zette met Nike de organisatie 'Joga Bonito' op en is als Eric The King - de bijnaam die hij onder andere verwierf omdat hij in 2001 door de club tot speler van de eeuw werd bestempeld - ook voor goede doelen nog steeds aan Manchester United verbonden.

De afgelopen maanden dook Cantona ineens op in journaals over de gehele wereld. Gisterenavond ook op het NOS-journaal trouwens. In een vrij algemeen interview van 8 oktober met de 'Presse Océan' (klik om de vertaalde variant op YouTube te vinden) spreekt hij over de misère in onze huidige wereld. Hij geeft aan dat we door te protesteren met optochten weinig bereiken, maar dat we door massaal naar de bank te stappen om ons geld op te nemen wel een ware revolutie kunnen veroorzaken. Niets nieuws, zou je denken, maar het werd (onder andere via Facebook) opgepikt door een groep mensen, die er vervolgens mee aan de haal gingen.

Vandaag, 7 december 2010, werd door deze organisatie, StopBanque, uitgeroepen om je volledige vermogen bij je bank op te eisen. Fransen, Engelsen, Nederlanders, Spanjaarden, Portugezen en Italianen zouden zich massaal aan de balie van hun bank moeten melden. Niet dat er in Nederland nog veel balies zijn trouwens... Bijna 40.000 mensen sloten zich in ieder geval via Facebook aan.

De laatste 'bankrun' in Europa was nog in ons eigen land. Een ruim jaar geleden zette Pieter Lakeman een machine in werking, die uiteindelijk leidde tot de val Scheringa's DSB-concern. Daarvoor was er uiteraard al sprake van de nodige liquiditeitsproblemen bij oudere Nederlandse banken, die uiteindelijk door de overheid zijn gered. Van een echte bankrun is daar nooit sprake geweest.

Waar een beetje overheen gekeken wordt is het feit dat Cantona zelf feitelijk helemaal niet heeft opgeroepen tot een bank run. Het is 'StopBanque''die het bericht oppikte, uitwerkte en er uiteindelijk een datum op plakte. Toch lijkt het in de media als dit een alternatief van Cantona zelf is, terwijl die in het interview eigenlijk alleen aangeeft dat een bankrun een initiatief zou kunnen zijn om banken onder druk te zetten.

Bij de publicatie van dit bericht - midden op de dag - was er van internationale noch Frans nationale paniek sprake. Onze nationale media (nu.nl, telegraaf.nl, etc) maken niet of nauwelijks melding van het initiatief, op grote internationale nieuwssites (ccn.com, bbc.co.uk) is weinig te vinden en zelf op grote Franse webpagina's (lemonde.fr) is er op de voorpagina slechts een klein kopje te vinden over 'Cantona's initiatief' (en dan moet je nog goed zoeken ook). De arrestatie van Assange overschaduwt sowieso al het andere nieuws.

Een interessante vraag is in hoeverre Cantona verantwoordelijk zou kunnen zijn geweest als er wél een run zou zijn geweest, die zou kunnen leiden tot omvallende banken (en de gevolgen die daar dan weer uit voortvloeien). Nogmaals, hij geeft simpelweg aan dat een 'bankrun' een neo-revolutionair middel zou kunnen zijn.

Dat is een bijna ethische vraag, want dat wat ik de afgelopen weken over deze case gelezen heb gaf mij zeer de indruk dat hijzelf initiator was. Juist de betrokkenheid van Cantona zou veel mensen over de streep kunnen hebben trekken om zich bij deze beweging aan te sluiten. En, nu we simpelweg kunnen zien dat dat niet zo is, is dus de vraag hoe de media zich daarin en daarvoor zou moeten verantwoorden. Is dat te controleren en/of te reguleren? De media hebben feitelijk de macht om dit dusdanig te sturen dat zij daar zelf meer of minder dramatiek (en dus invloed) aan kunnen koppelen.

Gezegd moet worden dat ik in geen enkele media-uiting overigens een positief óf negatieve uitspraak van Cantona over het initiatief van StopBanque heb kunnen vinden. Hij lijkt stilzwijgend in te stemmen.

Think about it.

M.

Cool Shop Alert: Concerto, Utrechtsestraat

Het is weer een tijd geleden dat we een Coole Soep Alert hebben meegemaakt, laat staan een Cool Shop Alert. In deze tijd van cadeautjes kopen en verlanglijstjes maken leek het me daarom weer eens tijd...
Dit keer met de muziek- en dvdwinkel Concerto in de hoofdrol

Wie er langs loopt op de Utrechtsestraat valt het meteen op dat deze winkel maar liefst vijf normale winkelpanden beslaat. Eenmaal binnen kom je terecht in een doolhof van gangetjes, keldertjes, trapjes en opstapjes. De winkel ziet er overigens zowel van binnen als van buiten niet uit, een likje verf hier en daar en wellicht wat nieuwe vloeren en toonbanken zou het oude pand geen kwaad doen. Gelukkig maar dat een muziekwinkel het niet van zijn uiterlijk moet hebben...

Echter, de hoeveelheid goede muziek is ongelooflijk. 'Vind je het niet hier, dan vind je het nergens' is het credo van Concerto.Van klassiek tot house tot wereld tot blues, elk genre heeft zijn eigen hoekje plus bijbehorende muziekexperts achter de kassa. Ook heb je de wekelijkse Concerto aanrader luisterhoekjes - waarin de werknemers de muzikale krenten voor jou uit de pap hebben gehaald.

Al met al is Concerto een van mijn lievelingswinkels in Amsterdam, waar ik met gemak een zaterdagmiddag in kan ronddolen. Het biedt een welkome afwisseling in een land waarin de mediasupermarkten als Fame, Mediamarkt en de Free Record Shop de scepter zwaaien. Het is heerlijk om een winkel te zien waarin (bijna) elke cd als een juweeltje wordt behandeld en je niet dood wordt gegooid met  twee-voor-een aanbiedingen of 1000 CD's of DVD's voor 25 E.


Ik ben er elke twee weken wel een keer te vinden, waarschijnlijk met een stapels cd's in mijn hand....

Tot daar,
L.

Overigens hebben ze ook een webshop Platomania en nog een paar andere filialen, nog meer contactpunten dus...

Groen als geld

Heerlijk als je zo naar buiten kijkt, sneeuw, frisse lucht. Gezond voel ik me daardoor. Vanmorgen zelfs even een wandelingetje in het bos gemaakt. Filosoferend drentelde ik een beetje door het witte landschap en al snel dwaalden mijn gedachten af naar het thema groen. Een makkelijk te gebruiken en steeds meer misbruikt fenomeen.

Waar het ooit begon als een soort goed streven van een selecte groep, zoals ik dat dan vroeger noemde, bomenknuffelaars, worden tegenwoordig te pas en te onpas de termen biologisch en ecologisch gebruikt. Wat ik als het meest jeukopwekkend ervaar? Organic. Brrrr. Alles wat je maar kan bedenken is voorzien in een biologische variant, of in ieder geval een groene variant. Mooie woorden, waarvan de opvattingen heel breed variëren. Daarbij is het vaak nog breder gedefinieerd, veelal bij wet, wanneer je de term mag gebruiken.

De milieu verantwoorde producten vliegen als warme broodjes over de toonbank. Steeds meer begint het te lijken op een mooi excuus om een paar extra euro's te verdienen. Zo zal AH voor 1 juli alle winkels hebben voorzien van varkensvlees dat geclassificeerd is met het Beter Leven keurmerk van de Dierenbescherming. Volgens Albert Heijn is deze stap gezet om jaarlijks 1 miljoen varkens een beter leven te geven en een brug te slaan tussen het reguliere vlees en de biologische varkenseditie, zodat het voor de consument gemakkelijker wordt om over te stappen.

Wat echter mondjesmaat aan de consument verteld wordt, is dat het verschil tussen een fout varken en een ster varken slechts 20 vierkante centimeter leefruimte is. Ook hanteert de Appie alleen het één ster varken, terwijl er ook twee en drie sterren te verkrijgen zijn. Als klap op de vuurpijl kan AH niet garanderen dat de prijs niet omhoog gaat. Met andere woorden, die gaat omhoog. Bovenstaand wordt gedaan door een domme afspraak tussen belangenorganisaties en het ministerie van Landbouw, waarin staat dat het aanbod biologisch vlees jaarlijks 15% moet stijgen. Met andere woorden, een uitstekend uitgevoerd stukje verantwoording van meneer Heijn, plus een lekkere margepakker.

Kleding, schoenen, boeken, verpakking en zelfs bankproducten zijn groen te verkrijgen. Bij bankproducten is dit een uitstekende ontwikkeling. Dit zijn vaak investeringen die gedaan worden en waar volledige openheid over moet worden gegeven. Toch zitten ook hier haken en ogen aan. Wat te denken van bijvoorbeeld de windmolenparken die voor de kust worden aangelegd. Deze zijn gerealiseerd met subsidies en allerlei kortingen. Nu blijkt dat deze energie misschien wel schoner is, maar lang niet zo natuurontlastend als de ondernemers in eerste instantie deden geloven. Daarbij worden winsten behaald waar je akelig van wordt. Veelvouden van de door de overheid verstrekte subsidies. En die gaan echt niet terug naar de natuur, maar in de zakken van de directeur.

Nadenken over de gevolgen van je eigen handelen en aankopen is een goede ontwikkeling. Er is nog nooit iemand slechter geworden van bewuster leven. Het schijnt zelfs zo te zijn dat de biohippies onder ons meer begaan zijn met de gevolgen en er daadwerkelijk keuzes door laten beïnvloeden. Het teleurstellende van deze geitenwollensokken beweging is dat het dezelfde kant op gaat als de traditionele bio industrie. Biologisch betekend minder chemische bestrijdingsmiddelen en pesticiden, waar door producent en detailhandel vaak de suggestie gewekt wordt dat de producten hier volledig vrij van zijn. Gewoon een percentage wat door de overheid is bepaald. Daarnaast valt de vervuilde regen ook gewoon op deze producten. Wanneer de vraag groter wordt, stappen de ecologische telers net zo makkelijk de kas in (het hele jaar biologische appels, peren, tomaten en ander seizoensgerelateerd groente en fruit?) of naar de importeur, die het invliegt of -vaart en daarmee het milieu net zo goed belast. Beter van smaak zijn de producten ook niet, smaak komt met tijd. Een  blinde smaaktest heeft zelfs uitgewezen dat het gros de niet biologische producten verkoos boven de bioverantwoorde. Tot slot draagt het gebruik van deze producten allerminst bij aan een gezonder leven. Dit is tweeledig, namelijk niet voor de mens die ze eet of gebruikt en al helemaal niet voor het dier, wat misschien een fractie meer ruimte heeft, maar alsnog bijgevoederd wordt en veel meer geteisterd wordt door ziektes en infecties.

Denk de komende dagen dus eens na bij wat je koopt en vraag je af of deze biologische hype echt zo gezond en groen is als je denkt of wordt gezegd. Loop gewoon voorbij aan de bio pretenderende, 'lokaal' inkopende en eerlijke prijs scanderende oplichters van Marqt, pak de cadeaus dit jaar gewoon in normaal papier in, vermijd het bruinkleurig, hergebruikt margepapier en loop eens bij een goede slager naar binnen in plaats van de supermarkt. Je zult zien dat niet alleen jij, maar ook je portefeuille zich een stuk beter voelt. En trouwens, alles digitale documenten kun je sinds kort opslaan als WWF, een initiatief van Wereld Natuur Fonds, zodat het niet eens meer uitgeprint kan worden. 

Met groene groet,

A.